Muğla’da yeni tip koronavirüs (Kovid-19) salgını nedeniyle eğitimine uzaktan devam eden üniversite öğrencisi Feride Nur Akça, yatağa bağımlı ninesi ile ona can yoldaşı olması için eve aldığı kuzuya şefkatle bakıyor.
İlçenin kırsal Karacaören Mahallesi’nde yaşayan 83 yaşındaki Seviye Yılmaz, dört yıl önce geçirdiği beyin kanaması sonucu yatağa bağımlı hale geldi.
Sol tarafını hiç kullanamayan, sağ tarafını da kısmen hareket ettirebilen Yılmaz’a, kızı Dudu Akça evinde bakmaya başladı.
Annesinin bakımı konusunda diğer kardeşleri ve eşi Aziz’den de yardım alan Dudu Akça’ya bir destek de Kovid-19 salgını nedeniyle eğitimine uzaktan devam eden üniversite öğrencisi 19 yaşındaki Feride Nur’dan geldi.
İmkanları daha iyi olmasına rağmen üniversite okuduğu şehirde kalmak yerine anneannesine bakmak için dönen Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Anestezi Teknikerliği Bölümü son sınıf öğrencisi 19 yaşındaki Feride Nur Akça, ninesinin bakımını tamamen üstlendi.
Hayvanları çok seven ninesinin, zamanla çok sıkılmaya başladığını gören Akça, doğumdan hemen sonra annesi ölen kuzuyu da eve almak istedi. Fikrini paylaştığı ailesini ikna eden Akça, kısa süre sonra kuzuyu da eve aldı.
Hem ninesinin hem de Pakize adı verilen dört aylık kuzunun yemesinden içmesine, temizliğinden bakımına kadar her şeyiyle adeta bir bebek gibi ilgilenen Akça, yaptığı duyarlı davranışla başta ninesi olmak üzere herkesin gönlünde taht kurdu.
Yılmaz’ın yatağında uyuyan Pakize, yaşlı kadınının yanından hiç ayrılmıyor.
– Pakize ile ninesi yol arkadaşı oldu
Feride Nur Akça, AA muhabirine, bakımıyla severek ilgilendiği ninesinin mutluluğu için hep bir şeyler yapmak istediğini söyledi.
Sürekli yatakta olduğu için ninesinin çok sıkıldığını görünce en az onun kadar üzüldüğünü aktaran Akça, anneannesinin hayvan sevgisi aklına geldiğini dile getirdi.
Akça, ninesinin rahatsızlığından önce kuzularla hep dağlarda dolaştığını belirterek, şöyle konuştu:
“Zaman zaman ailemin de desteğiyle onu dışarı çıkartıp hayvanları gösteriyordum ama bunun yeterli olmadığını gördüm. Anneannem gün geçtikçe daha kötü oldu. Eskiyi özlüyor. Pakize’yi eve aldık, ona süt verdik. Bazen ninemin baş acunda, ayak ucunda uyuyor. Anneannem de onu çok seviyor. Pakize ninemin yol arkadaşı oldu. Ben gidince kuzu bazen meliyor. Ninem kuzuya ‘Pakize ben buradayım korkma’ diyor. Bazen kuzuyu dışarıya çıkardığımızda ninem ‘Kuzu nereye gitti?’ diye soruyor. Gözünün önünden ayırmak istemiyor. Ninem yattığı yerden ‘Pakize’ diye sesleniyor. Ninem de kuzuya çok alıştı. Her ikisi de benim kuzum oldu. Çok seviyorum onları.”
Pakize’yi dışarıdaki kuzuların yanına bıraktıklarında hemen içeriye girmek istediğini anlatan Akça, geceleri kalkıp hem ninesiyle hem de Pakize ile ilgilendiğini kaydetti.
Ninesinin mutluluğunun her şeye değer olduğunu vurgulayan Akça, “Salgın sürecinde hem Pakize’ye bakmış olduk hem de anneannem eski günlerini yad etti.” dedi. Kaynak (AA)